กลาดิอุส (อังกฤษ: Gladius) เป็นคำในภาษาละติน หมายถึง "ดาบ" ถูกค้นพบครั้งแรก ณ สาธารณรัฐโรมัน 300 ปีก่อนคริสตกาล เป็นอาวุธซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายในสมัยที่โรมันรุ่งเรือง กลาดิอุสมีความยาวประมาณ 60 เซนติเมตร ซึ่งจะแตกต่างจากดาบทั่วไปเพราะกลาดิอุสถูกออกแบบมาเพื่อแทงโดยเฉพาะ จึงมีรูปร่างที่กระทัดรัด ส่วนปลายของดาบเรียวแหลมทำให้ผู้ใช้สามารถใช้มันทิ่มแทงได้อย่างคล่องแคล่ว
กลาดิอุสถูกใช้เป็นอาวุธหลักของกองทหารโรมันในการสงคราม ทหารโรมันจะถือดาบกลาดิอุสในมือขวาและถือโล่ Scutum ในมือซ้าย และเดินหน้าในลักษณะโล่ต่อโล่มีช่องว่างระหว่างโล่เล็กน้อยเพื่อใช้ในการแทงดาบกลาดิอุสเข้าใส่ข้าศึก ซึ่งในการเข้าปะทะทหารโรมันจะใช้โล่ Scutum ที่ใหญ่และหนักเข้ากระแทกข้าศึกก่อนที่จะแทงดาบกลาดิอุสผ่านช่องว่างเล็ก ๆ ระหว่างโล่เพื่อปลิดชีพข้าศึก ซึ่งเมื่อทหารแถวหน้าต่อสู้จนเหนื่อยอ่อนแล้วจะมีการสลับตำแหน่งเอาทหารแถวถัดไปขึ้นมาแทนที่ในแนวหน้า ด้วยความมีระเบียบวินัย และอาวุธที่ทันสมัยทำให้กองทหารโรมันเป็นกองทัพที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกรที่สุดในยุคนั้น[ต้องการอ้างอิง]
กลาดิอุสเกิดในยุคเหล็ก ถูกสร้างโดยใช้เหล็กเป็นวัตถุดิบซึ่งมีความแข็งแกร่งกว่าทองแดง บรอนซ์ และทองเหลืองมาก ซึ่งกลาดิเอเตอร์ได้ใช้เป็นอาวุธหลักในการต่อสู้
